فرهاد امینی:  سرنوشت مرا به بوشهر عزيز کشاند و مستقيم به پايگاه آمار بوشهر در سپاه بهداشت بوشهر اعزام  شدیم. من از تهران بخاطر اين‌که بازيکن فوتبال بودم با عده‌اي از دوستان ورزشکار بدون هيچ شناختي از بوشهر، در سال1352 عازم بوشهر شديم و خود را به سپاه بهداشت در خيابان سنگي روبروي کلانتري يک بوشهر معرفي نموديم...

انتصاب جوان بوشهري به عنوان مدير سرمايه‌هاي انساني پلمير آرياساسول

با حکم مديرعامل شرکت پلمير آرياساسول، محسن عمراني به عنوان مدير سرمايه‌هاي انساني اين شرکت منصوب گرديد

دکتر محمد رضا حيدرزاده در حکمي محسن عمراني از جوانان و نخبگان مديريت استان بوشهر را به عنوان سرپرست مديريت سرمايه‌هاي انساني منصوب کرد.

عمراني داراي تحصيلات اقتصاد انرژي در مقطع دکترا و مديريت اجرايي منابع انساني دانشگاه تهران مي باشد که پيش از اين به عنوان مدير واحد روابط کار و مددکاري اجتماعي در شرکت پليمر آرياساسول مشغول به کار بوده است.

انتصاب يک بوشهري ‌در سازمان برنامه بودجه کشور

با حکم معاون رئيس‌جمهور و رئيس سازمان برنامه و بودجه کشور «رضا عوض پور» به عنوان رئيس امور آموزش، تحقيقات و فن‌آوري سازمان برنامه و بودجه کشور در دولت چهاردهم منصوب شد.

دکتر عوض پور سابقه رياست سازمان برنامه و بودجه استان بوشهر و رئيس امور سلامت و رفاه اجتماعي سازمان برنامه و بودجه کشور را در کارنامه دارد.

علي ابن رومي: طارمی افتخار ايران و اعتبار فوتبال بوشهر است، ايشان شخصيت استاني خود را در باشگاه ايرانجوان به‌دست آورده و سکوي پرتابش شاهين بوده که با تلاش شبانه‌روزي خودش و صرف فعل خواستن که نشان از لياقت، شايستگي، علاقه، جدّيت و ديگر فاکتورهاي اخلاقي و انساني...

ادامه کم توجهي به نيروهاي استان بوشهر: بازهم از بوشهر کسي به وزارت نرسيد

ابراهيم دانش

جناب دکتر پزشکيان، از استان بوشهر برايت مي‌نويسم، بله استاني که با همه توانمندي‌ها؛ داشته‌هاو پتانسيل‌هاي مثبت؛ موثر و مفيد، قريب نيم قرن از عمر انقلاب اسلامي که مي‌گذرد در ادوار دولت‌ها و کابينه‌هاي گذشته و در بدنه حاکميتي، نيرويي در سطح کلان نداشته و بايد گفت تنها استاني  در کشور بوده و هستيم که با توجه به  فرواني نيروهاي توانمند؛  تاکنون وزيري در کابينه ها نداشته ايم.

بايد بگويم با همه انتظار  که از شما و همکارانتان در شوراي راهبردي داشتيم و بي صبرانه اخبار از شوراي راهبردي رصد مي‌نموديم، متأسفانه خبري از وجود يک نفر؛ بله حتي يک نفر از  کابينه حضرتعالي که جهت راي اعتماد به مجلس شوراي اسلامي معرفي شده، وجود ندارد و اين يعني ناديده گرفته شدن استان بوشهر که به نوعي قطب انرژي کشور مي باشد.

اميد زاهد: اعلاميه‌ها و مطالبي که امکان چاپ آن‌ها، به دليل خفقان در تهران نبود، جهت چاپ به بوشهر و روزنامه مظفري ارسال مي‌شد. همچنين روزنامه مظفري پس از آماده شدن لايحه انجمن‌هاي ايالتي آن را منتشر کرد. که از جايگاه ويژه و پر اهميت روزنامه مظفري حکايت دارد...

باشگاه ورزشي جم بوشهر، الگويي براي زنده شدن تيم‌هاي محلات

محمود قدسي

در عبور از محله بنمانع بندر بوشهر، تابلويي نظرم را جلب کرد؛ تابلو باشگاه ورزشي جم بنمانع، جالب بود که در اين وانفساي نابودي اکثر تيم‌هاي خوب محلات مثل اميد و دارايي و سکان و افسر و رهبر و حتي تيم مردمي و بزرگ شاهين بوشهر، تيم ريشه‌دار جم بنمانع به همت پيشکسوتان محله بنمانع هنوز نفس مي‌کشد.

آري دفتر تيم جم بنمانع هنوز ميعادگاه پيشکسوتان، جوانان و نوجوانان اين محله است. به داخل دفتر رفتم و با آقاي گنجي مديرعامل باشگاه جم روبرو شدم، مردي از تبار پيشکسوتان فوتبال جم و فوتبال بوشهر، مردي متين و خوش اخلاق و خوش برخورد که از ديدنش بسيار خوشحال شدم. چند دقيقه‌اي در محضر ايشان بودم و گپ و گفتي با هم داشتيم. گنجي از سختي‌ها و مشکلات صحبت کرد و اين‌که با همه سختي‌ها به همت بزرگان محل هنوز باشگاه جم بنمانع روي پاي خود جون سرو ايستاده است و قصد سر فرود آوردن را ندارد. وي از تيم‌هاي بزرگسالان و اميد و جوانان و نوجوانان فوتبال گفت و اين‌که در دسته اول شهرستان حضور فعال دارند، حتي از ديگر رشته‌هاي ورزشي مثل شطرنج که حضوري فعال در مسابقات دارد نيز صحبت کرد. ديوار دفتر پر بود از عکس‌هاي تيم فوتبال جم و بزرگ مردي که به همت والايش خون رگهاي جم خشک نشده است (زنده ياد آقاي سالمي) و ديگر پيشکسوتان مثل حسين صلح‌دوست، کرم‌زاده و ديگر دوستان. عکسي از زنده ياد حسين ايرانپور و يک عکس قديمي که شاکله تيم جم را در مسابقات جام شکري تشکيل مي‌داد هم در ديوار ديده مي شد.

هم خوشحال بودم از اين‌که تيم خوب و محبوب جم با همه سختي‌ها و ناملايمات سرخم نکرده است و ناراحت شدم که چرا در بين پيشکسوتان ديگر محلات، چنين همت و کوششي ديده نمي‌شود. درود مي‌فرستم و به پيشکسوتان و جوانان و نوجوانان بنمانع خسته نباشيد گفته و آرزوي تداوم تلاش و موفقيت در همه عرصه‌هاي زندگي و ورزشي براي آنان دارم. باشد که راه تلاشگران باشگاه ورزشي جم الگويي براي زنده شدن تيم‌هاي محلات و جاري شدن خوني تازه در فوتبال بوشهر و ديگر رشته هاي ورزشي باشد.  

جيره بندي آب در بوشهر

دو سال از وعده پايان جيره‌بندي آب در شهر بوشهر گذشت ولي نه تنها پايان نيافت بلکه توزيع آب از هر 48 ساعت 8 ساعت به هر 48 ساعت دو ساعت تقليل يافت!

سال‌هاست معضل جيره‌بندي آب در مرکز استان بوشهر که تنها مرکزي در کشور مي‌باشد که در آن جيره‌بندي صورت مي‌گيرد وجود دارد و طي اين سال‌ها وعده ها و شعارهاي زيادي داده شد که متاسفانه هيچ‌کدام به دلايلي عملي نشد.

از سال 1400 اعضا و رئيس شوراي شهر بوشهر مرتب اين وعده را به شهروندان دادند که بزودي جيره‌بندي آب در شهر بوشهر پايان مي‌دادند و هيچ اتفاقي نمي افتاد.

سال 1401 در سفر رئيس جمهور شهيد به استان بوشهر ايشان در جمع مردم بوشهر رسما اعلام نمودند که از امروز پايان جيره‌بندي آب در شهر بوشهر اعلام مي‌کنيم.

اين خبر موجب خوشحالي شهروندان شد ولي حقيقت ماجرا چيز ديگري بود و در واقع شعاري بيش نبود زيرا نه تنها جيره‌بندي آب به پايان نرسيد بلکه اين روزها شاهد هستيم که هر دو روز دو ساعت آب در شهر توزيع مي شود و برخي که نزديک به خطوط اصلي هستند قدري بيشتر از معاون عمراني استاندار گرفته تا مديرعامل آب و فاضلاب استان و رييس شوراي شهر بوشهر که الحمدالله اين مدت از اين ستاد به آن ستاد مي‌رفتند و شوراي شهر را جولانگاه ستاد انتخاباتي کرده بودند پاسخگو نيستند و گاها توجيهات غيرمقبولي ارائه مي‌دهند.

از نهادهاي نظارتي تقاضا داريم با عوامل کوتاهي نسبت به وعده عمومي و رسمي رييس جمهور شهيد برخورد قاطعانه‌اي داشته باشند تا در اين روزهاي گرم در کنار خليج‌فارس مردم شهر بوشهر تشنه نمانند./ ايران‌ديد

خاطرات غلامرضا شريفي خواه : در سال 1233 خورشيدي و تا مدتها بعد ناحيه جنوبي شبه جزيره بوشهر به وسيله ديواري که داراي 12 برج بوده است در محلي که اکنون خيابان ليان شرقي و غربي ناميده مي شود، محافظت شده و دروازه اصلي شهر در محل ميدان فعلي  انقلاب (ششم بهمن) قرار داشته که هنوز هم در افواه  قديمي‌هاي  بوشهر به نام دروازه نام مي برند...

 ابراهيم بشکاني: تو چله گرماي تابستون بايد صبر مي‌کردي تا نزديکي غروب تا به گفته بوشهري‌ها «تِک هوا بِشکِنه» بعد براي تفريح از خونه بيرون بيان که اونم اهالي بوشهر مخصوصاً چهار محل، يا به طرف دروازه شهر مي‌رفتند تا ضمن قدم زدن در خيابان نادر و صفوي، سري هم به قهوه‌خونه‌ها بزنند و با نوشيدن چاي و کشيدن قليوني خستگي بدر کنند و اگر خريدي هم دارند انجام بدهند، يا به طرف دريا و مجسمه مي‌رفتند چون تنها پارک شهر و محل تفريح اون زمان که گل و گياهي و چمني کاشته بودند، 

دکتر عبدالرسول عمادي: استان بوشهر يکي از قطب‌هاي اقتصاد ايران است با سه حوزه اقتصادي بسيار مهم که يکي تمدن صنعتي ناشي از استقرار تاسيسات نفتي، گازي و پتروشيمي است ديگري اقتصاد دريا محور با داشتن هفتصد کيلومتر مرز آبي با خليج فارس و سه ديگر کشاورزي با محوريت خرماست که متاسفانه به دليل نبود يک‌نظام مديريت هدفمند در هر سه اين حوزه‌ها با کاستي فراواني مواجه است.

بمناسبت شروع فصل صيد ميگو  مرداد ماه 1403 

ترال (گوفه) ويرانگر  

نسیم جنوب، حسين شادکامي - کارشناس صيد و بهره برداري  

در اين ايام از سال که شدت گرما و کاهش اکسيژن در محيط زيست بوم دريايي، به حالت اشباع رسيده، فلوم پلانکتوني، تنفس حتي براي انواع  آبزيان تازه رشد کرده که اکثرا هنوز به سن استاندار (بالغ) نرسيده و همزيست با گله‌هاي ميگو رفتار مي‌کند، غير ممکن مي سازد.  در اين فصل صيد  که به ازاي هر کيلو از ميگوي صيد شده بين هفت تا هشت کيلو از اين گونه‌ها که وزني با ميانگين 50 تا100 گرم دارند بين 70 تا 80  قطعه از آبزيان به ازاي هر کيلو ميگو، توسط ابزار ترال  از گردونه حيات زيست بدون تکثير نسل آينده از بين ميروند. 

در بين انديشمندان زيست بوم‌هاي دريايي در دنيا، يکي از مخربترين روش صيد، ترال کف  شناخته شده است و زيان‌هايي زيادي به بسترهاي زيستگاهي ايجاد  مي‌کند از جمله برهم زدن توازون اکولوژيکي و زيست بوم دريايي، ايجاد آلودگي صوتي و آلودگي آبها به واسطه ايجاد شيار در بستر  زيستگاه که موجب گل آلود شدن آبها مي‌گردد.

 طي ساليان سال ارقام و آمارها در نمودکاهش ذخيره و به انقراض کشاندن گونه‌هاي صيد نمايان  گرديده که در صورت تکرار و توقف نشدن اين روش صيد (دريابست )، صيدگاه‌ها و زيستگاهها دچار فقر زيستي خواهند شد. هر چند که اين روش صيد در مدت زمان کم  بيشترين مصرف انرژي (سوخت) و بازده اقتصادي آني براي صيد و صيادي دارد، اما براي محيط زيست آبزيان  زيان‌آور و از استرس بالايي برخوردار است وآينده ذخيره  آبزيان را به مخاطره مي‌اندازد که با توجه به ميانگين صيد سالانه در چند سال اخير (1500 تا 2000تن) بين 12 تا 16 هزاران تن به همراه ميگو از گردونه حيات زيست دريايي خارج و از بين مي‌رود که  بدنبال آن  آينده حرفه صيد و صيادي ساحل نشينان استان بوشهر دچار رکود و چالش  جدي منجر خواهد گشت . لذا مديريت صيد و بهره برداري مي‌بايست در کاربري اين ابزار تجديد نظر نمايند تا بتوان زيست بوم منطقه را براي پايداري حفظ نمايند و آينده ذخيره در آبهاي اين استان به سوي انقراض و نابودي کشانده نشود.

(هفته نامه نسیم جنوب، سال بیست و هفتم، شماره 1090)

سيد کوچک هاشمي‌زاده، نويسنده، پژوهشگر و لغت‌شناس جنوبي در پي بيماري در 79 سالگي درگذشت. به گزارش خبرگزاري کتاب ايران (ايبنا) در بوشهر، زنده‌ياد سيدکوچک هاشمي‌زاده متولد سال 1324 در خورموج و دانش‌آموخته رشته زبان و ادبيات انگليسي و دبير بازنشسته آموزش و پرورش بود. وي بيش از نيم قرن از زندگي خود را وقف کارهاي پژوهشي و غور در گويش‌ها به ويژه گويش‌هاي منطقه دشتي کرد...

پيروز انتخابات؛ مردم هستند(محمد حياتي)/ سرافرازي ايران زمين را به استقبال مي‌رويم(دکتر محمد بهروزي) / صرف نگاه به شرق، يعني عقب ماندگي(دکتر سعيد معدني)/ جلوگيري از فرار مغزها؛سرمايه انساني کشور(دکتر عباس علوي‌نژاد)/ رييس جمهور جديد، مرهمي بر زخم‌هاي مردم باشد(زيبا هوشيار)/ احیا حوزه عمومی (سجاد بهزداری)/ براي دکتر مسعود پزشکيان(عالي بازدار)/ متناسب سازي حقوق بازنشستگان(حسين حشمتي)/ شايد بتوان هواي تازه‌اي را تنفس کرد(ابراهيم هوشيار)/ شش مطالبه از پزشکيان(دکتر عباس حاتمي)/ صادقانه و قاطعانه تمام تلاش خود را براي تحقق اصلاح و تغيير انجام دهيد(حسن احمدي)/ ضرورت مقابله جدي با مافياهاي خطرناک هفت سر سياسي، فرهنگي و اقتصادي(خورشيد فقيه)/ تبريک ، طبيب لوطي...(مجيد عابدي)/ گفتگوي دائم با مردم داشته باشيد(مهدي جهانبخشان)/ کليد موفقيت؛ توسعه سياست خارجي(اکبر نهاري)/ نگاه دولت چهاردهم رفع دغدغه‌هاي نسل جوان و به اصطلاح «زد» باشد(مهدي قائدزاده)/ کار را به کساني بسپاريد که به رضايت مردم و اعتلاي ايران فکر مي‌کنند(دکتر علي بهادر)/ قدر مردم را بداند و به وعده‌هايش عمل کند(دکتر امان الله شجاعي)/ به ايراني اعتبار دهيد تا احساس سرشکستگي نکنيم(دکتر محمد جعفر ايزدپناه)/ حمايت از کارگران، بيمه‌شدگان، مستمري‌بگيران، از کارافتادگان و...(نادر اقدام)/ راه برون رفت از وضعيت ويران اقتصادي را  فراهم کنيد(رضا نکيسا)/ مردم را نااميد نکنيد(سيروس خباز ثابت)/ مصلحت انديشي و محافظه کاري را به کناري نهاده(دکتر منوچهر بايندري)/ حقوق شهروندي ايرانيان را پاس بداريد(دکتر عبدالله آورا)/ عهدي را که با ايرانيان بسته، همواره پيش روي خود ببيند(دکتر حسين اسکندري)/ شفاف آنچه را تحويل گرفته‌اند با مردم در ميان بگذارند(رضامقاتلي)/ براي ما ايرانيان...(محمد شاکري مطلق)/ آن چه بر ما گذشته است را ثبت کنيم(محمود حمزه ئيان)

غلامرضا شريفي خواه:در شروع سينه زني در مسجد دهدشتي، ابتدا از اهالي محل در سنين مختلف يک «بُر» حلقه‌هاي دايره‌وار از سينه زنان تشکيل و با پيش خوان (سرخوان) آقايان شيرخان خالوزاده، يوسف فرهادي، با نوحه‌هاي کوتاه شروع مي‌گرديد تا اين که نوبت به نوحه‌خوان اصلي زنده‌ياد جهانبخش کُردي‌زاده معروف به بخشو، (بخشي) مي‌رسيد که وارد سينه زني شود.

چرا دکتر پزشکيان؟(عبدالرسول عمادي)/ انتخابي براي اجراي قانون (مرتضي سراجي) / انتخاب چهاردهم؛ آخرين فرصت براي بازگشت به واقعيت (سجاد بهزادي) / ده دليل براي راي به پزشکيان (دکتر عباس حاتمي ) / دکتري فهميده، بايد دست در درمان زند (حسين حشمتي) / فرصتي براي بهبود وضعيت کشور (حسن احمدي) / چرا راي مي‌دهيم... (محمد حياتي) / خاطره‌اي از سفر پزشکيان  به بوشهر (مهدي نامدارزادگان)/ براي ايران  (مصطفي خرمي) / انتخاب پزشکيان؛ فرصتي براي آشتي ملي ( امين ساجدي) / انتخابات رياست جمهوري؛ فرصتي براي تغيير وضع موجود (فاطمه مساوات) / حرکت از نگاه آرماني به باور  واقع‌گرايانه (حبيب تنگستاني) / انتخاب با دلي پر از اميد و نگاهي به فردا (عبدالرسول رضايي) / بخاطر کمي احترام (روزبه کردوني) /  در گریختن رستگاری نیست (️دکتر محمد بهروزی)

نارضايتي مردم استان بوشهر از قطع آب آشاميدني

عليرضا غريبي: باز تابستان شروع شد و باز مشکل آب آشاميدني و قطع مکرر آن به سراغ مردم استان بوشهر آمد.

وضعيت بحراني آب در استان در حالي است که استاندار بوشهر در ارديبهشت سالجاري گفته بود: «با اجراي طرح‌ها و پروژه‌هاي جهاد آبرساني در استان بوشهر شاهد بهبود وضعيت تامين و توزيع آب شرب در شهرها و روستاهاي استان هستيم».

اين روزها هر جا که مي‌روي مي‌بيني و مي‌شنوي که مردم دارند از قطع مکرر آب گلايه مي‌کنند و از مشکلاتي مي‌گويند که گريبانگير آن‌ها در شروع فصل گرما شده است، از آن طرف هم استاندار و مسئولان استان بوشهر مرتب از پروژه‌هاي آب شيرين کن و برنامه‌هاي خود براي رفع مشکل آب بوشهر سخن مي‌گويند. وعده‌هايي که براي مردم آب نمي‌شود و اين‌قدر گفته شده که ديگر اهميتي هم ندارد. مگر احداث آبشيرين کن چقدر زمان بر هست که به سرانجامي نمي‌رسد و فقط در حال ساخت هستند؟!

يعني استاندار و ديگر مسئولان استان بوشهر قدرتي براي چانه‌زني و پيگيري سهم آب بوشهر از استان‌هاي فارس و خوزستان ندارند که تا فصل گرما مي‌شود، اين دو استان سهم آب مردم استان بوشهر را محدود مي‌کنند؟

طرح ضربتي و فوري استاندار براي رفع کمبود آب آشاميدني در تابستان چيست؟ زمان دقيق راه‌اندازي آب شيرين کن هاي استان بوشهر چه زماني است؟ چند درصد مشکل آب آشاميدني استان با راه اندازي اين آب شيرين‌کن‌ها رفع مي‌شود؟ مردم تا راه اندازي اين آب‌شيرين‌کن‌ها چه کنند؟

اگر قرار باشد همه فصل تابستان مردم استان بوشهر اين‌گونه با کمبود آب آشاميدني روبرو شوند و به دردسر بيفتند، بايد گفت تابستان سختي پيش رو داريم.

آلبوم محسن شريفيان در ميان بهترين‌هاي سال 2024 مجله سانگ لاينز

آلبوم «لوکا» اثر محسن شريفيان به عنوان يکي از 10 آلبوم برگزيده در بخش بَگپايپ (ني انبان) جهان، توسط مجله سانگ لاينز در ماه مي 2024 انتخاب و معرفي شد.

سانگ‌لاينز (Songlines ) يک مجله موسيقيايي با گستره فعاليت درموسيقي جهان است که در بريتانيا به صورت الکترونيکي و فيزيکي منتشر مي شود. معرفي آثار موسيقي در ژانرهاي مختلف از ديرباز تا موسيقي هاي جديد، انتخاب بهترين آلبوم‌هاي موسيقي دنيا، معرفي هنرمندان اين عرصه و اعطاي جايزه سال از اهم فعاليت هاي اين نشريه است.

آلبوم ديوي اسپيلان ايرلندي؛ نوازنده بگ پايپ و برنده جايزه گرمي، نيز در ميان برگزيدگان اين مجله است.

کريس ويلسي؛ ژورناليست اين مجله، محسن شريفيان و آلبوم لوکا را چنين توصيف مي کند: «شريفيان، نوازنده چند ساز و آهنگساز متولد استان بوشهر در جنوب ايران، از مهم‌ترين هنرمندان آن کشور در حفظ و ترويج موسيقي و رقص محلي سنتي است. ني‌انبان او نقش برجسته‌اي را در اين مجموعه فوق‌العاده بازي مي‌کند، جايي که ريتم‌هاي کوبه‌اي، زيرملودي‌هاي مست‌کننده فضاي خيال انگيزي را مي سازند.»

مجله‌ بين‌المللي”سانگ لاينز” در سال 1999 در انگلستان راه‌اندازي شده است. اين نشريه به طور تخصصي به بررسي موسيقي نواحي مختلف جهان مي‌پردازد.

اين مجله  در سال 2013 نيز آلبوم مشترک کيهان کلهر، نوازنده‌ ايراني و اردال ارزنجان، نوازنده‌ ساز باقلاما از ترکيه را در ميان ده اثر برگزيده‌ سال 2013 معرفي کرد.

آلبوم «لوکا»، تجربه سال ها اجراي گروه موسيقي ليان با سرپرستي محسن شريفيان است که در آخرين روزهاي سال 1400 روانه بازار موسيقي کشور شد.

محسن شريفيان در روز رونمايي از اين آلبوم گفته بود: «زمانى که آواهاي رام کُننده‌ي موج ها و بادها را به روايت ناخداها و دريانوردهاي جنوب دنبال مي کردم، به نغمه‌هاي ديگري در کرانه‌هاي خشک خليج فارس رسيدم! هجاهاي بيابانگردي که کارشان رام کردن شترها بود. پايش که بيفتد شتر، بدمست مي‌شود! بدتر از هر جهازِ در موجي، وحشي تر از هر دريايي! در کهن بندر بوشهر به شتر، «لوک» و به ساربانش، «جَت» مي گويند. جت‌ها، لوک ها را با ترانه راه مي‌بردند، گفتگويي به رسم دريا و ساحل!»

نوزدهمين اثر مولتي مدياي محسن شريفيان؛ نوازنده و پژوهشگر بوشهري حاوي ده قطعه منتخب از محبوب‌ترين قطعات گروه موسيقي ليان بوده و ترانه‌هاي آن از ميان شعرهاي شاعران فولک جنوبي انتخاب شده‌ است.

موزه چاپ و نشر علوي چه شد؟!

قاسم محمدي

مديران ميراث ‌فرهنگي استان بوشهر اظهار داشته‌اند «اعتبارات مرمت اماکن تاريخي اين استان در دولت سيزدهم با افزايش چهار برابري به يک‌هزار ميليارد ريال در سال رسيده است که قابل قياس با دولت‌هاي گذشته نيست».

افزايش اعتبارات وقتي که مردم نتيجه ملموس آن را نمي‌بينند، به چه دردي مي‌خورد؟ بهتر است که ميراث فرهنگي بگويد که در دولت سيزدهم چند پروژه افتتاح مرمت اماکن تاريخي در استان بوشهر را داشته است! اين که نمي‌شود اماکن تاريخي هميشه در حال مرمت باشند و فقط اعتبارات کلان را به عنوان مرمت هميشگي، هزينه کرد و خبري از افتتاح و استفاده مردم از اين اماکن تاريخي نباشد.

ميراث فرهنگي در حالي خبر از اين اعتبار کلان براي مرمت اماکن تاريخي مي‌دهد که حتي نتوانسته اماکن تاريخي آماده شده در دولت قبلي را نيز به سرانجامي برساند و افتتاح کند، نمونه آن موزه چاپ و نشر علوي در بافت قديم بوشهر است

مرمت اين عمارت که مربوط به اواخر دوره قاجار است، در سال 95 آغاز شد و شهريور 97 به پايان رسيد و مراسم پايان مرمت آن با حضور استاندار و مسئولان و آقاي مهدي علوي، برگزار شد ولي با گذشت 6 سال هنوز ميراث فرهنگي نتوانسته اين موزه را که وسايل آن آماده و از طرف خاندان علوي اهدا شده است، راه‌اندازي کند و اين‌قدر راه‌اندازي آن به طول انجاميد که آقاي مهدي علوي هم به رحمت خدا رفت و افتتاح موزه‌اي را که اهدا کرده بودند نديد. حتما چند سال ديگر باز يک بودجه براي مرمت آن‌چه اکنون مرمت کرده و مورد استفاده قرار نگرفته هم مي‌گذارند تا همچنان اماکن تاريخي بوشهر در حال مرمت هميشگي بدون اتمام و افتتاح باشند!

عکس دانش آموزان دبیرستان سعادت بوشهر در سال 1352

عکس جمعی از جوانان بوشهر در اواسط دهه پنجاه

تصویر تیم قهرمان فوتبال آموزشگاههای بوشهر در سال 1356

تصویر تیم امید بوشهر در سال 1345

ناتمام ماندن راه وحدت (صدرا، جزيره شيف) بعد از 16 سال!

رضا سياهوشي

در تابلو نصب شده ، چنين نوشته :

شروع عمليات : 1387 - بهره برداري : 1389 - هزينه اجاره : 25 ميليارد ريال

بله، طبق برآوردي که انجام شده بوده مي‌بايست کار اين پروژه طي تقريبا دوسال به اتمام مي‌رسيد.

حال سال 1403 و 16 سال از تاريخ کلنگ‌زني آن مي‌گذرد و به تازگي حدود 4 کيلومتر از آن افتتاح گرديد! چرا مدت زمان اجرا و اتمام پروژه‌ها در استان بسيار ثروتمند بوشهر چنين دير مي شود؟!

تعيين بودجه 25 ميليارد ريالي درسال 1387 براي انجام کل اين پروژه، الان به چه بودجه و مبلغي بسته مي شود؟! دليل اين همه سال تاخير در انجام و تحويل جاده دسترسي به جزيره شيف، چه بوده است؟ جاده اي که هم براي رفت و آمد اهالي شريف جزيره موثر مي باشد و هم از ورود و خروج کاميون هاي باري (در مسير گمرک) به سطح شهر جلوگيري مي کند.

برگزاري مراسم «گِلي» براي آمدن باران در بوشهر:

شايد خدا رحمش بياد

محمد قدسي

سال 1342 عيد آمد و دانش‌آموز دبيرستان پهلوي در بندر بوشهر بوديم (عمارتي که عرب‌هاي مهاجر خوزستان، بعد از شروع جنگ در آن‌جا ساکن شدند). 

آخر ارديبهشت ‌به علت گرما و نبودن برق، به خرداد نرسيده امتحانات برگزار ‌شد و ما از کلاس هفتم به هشتم رفتيم. تابستان وحشتناک گرم را بسر مي‌برديم، مهرماه آمد و به مدرسه رفتيم وکم کم رو به پايان پابيز هم داريم تمام مي‌کنيم و متاسفانه زمين تشنه، آب انبارها به ته رسيده، مايه حيات فقط در دريا هست ولي متاسفانه شور است و به درد زندگي مخصوصا آشاميدن و براي کشاورزي ديم اين منطقه تشنه مناسب نيست. پسران بزرگ محله سنگي جنوبي، پورنجفي‌ها مرحومان جلال و حبيب، از منزل حاج محمدحسين قيصي‌زاده مرحوم شهيد حاج ابراهيم و مرحوم حاج کاظم، حاج مجيد بنچاري و جوانان و ‌نوجوانان محل در «ناکه» گرد آمدند و مشورت کردند و با نظر چند مرد مسن محل مانند مرحوم  محمد علي خيره‌چشم وحاج ابول وحاج ابراهيم و حاج نجف نبات خور و بقيه اهالي محل بنا را براين گذاشتند که براي آمدن باران مراسم «گلي» را برگزار کنند.  رسم بود که يک آدمک درست مي‌کردند و بر الاغي سوار مي‌کردند.  هسته اوليه که تدارک‌کننده و راه‌اندازي اين مراسم را بر به عهده داشتند از درون ناکه که جاي منزل حاج‌حبيب و علي قاسمي و قايدنيا و منزل مرحوم محمد پورنچفي تا قسمتي از زمين ميدان ورزشي (دارايي) که شب‌ها همه دور هم جمع مي‌شدند و بازي‌هاي خرمن چندمن،  هسک چوورنگ ‌و تيربيا بازي مي‌کردند، جمع شدند و آدمک بر الاغي سوار کردند و سر دسته مي‌خوانديم: گله گليه/ شاخ زني / بار بارون / شر شارون / اله توبزن بارون / سي ما عيالوارون/  گله آمده ترخونتون/ محض خاطر بوي بچه تون/ يه مشت گنم داشتم/ پشت تولي کاشتم/  بارون آمد سبز شد/ ده من غله کرد/ نصف سي بچه‌هام دادم/ نصفش سي عباسعلي دادم/ الله تو بزن بارون...

 يک مرتبه از بالاي بام يک خانه آب مي‌ريختن رو حمعيت و جمعيت باهم مي‌گفتن «نه او بي/ بارون بي/ نه او بي/ بارون بي...»

در هرخون مي‌رفتيم و يه چيزي مي‌دادند، يه خونه برنج مي‌داد، يه خونه لوبيا، يکي عدس، حاج محسين قيصي‌زاده ده تومن داد... تا محله بنمانع طرف خونه آقاي فقيه وحراجي و حاج سيدرضا کرم‌زاده‌ها و تا محله جفر ماهيني رفتيم. 

فردا تعدادي از اهالي محل جمع شديم، خانم‌هاي بزرگ محل حبوبات را پاک کردند، نمي‌دانم گوشت هم بود يا نه، تميز کردند و از همان مواد اوليه که جمع شده بود، تو خونه مرحوم عامو خداداد خان، آش پختند. بعد از نماز مغرب و عشا، آش کشيدند، يک مهره بزرگ تسبيح تو آش پنهان بود که اگر تو لقمه هر کس پيدا مي‌شد، بايد هاسک که تقريبا يک لنگه‌اش پنج کيلو بود را به دوش مي‌کشيد.

هر چهار پنج نفر دور يک سيني نشستند و شروع کرديم آش خوردن، تا اين‌که يک نفر داد زد مهره تو لقمه يک نفر پيدا شده است.

بعد از خوردن آش، يک لنگه هاسک را به دوش کسي که مهره را پيدا کرده بود، گذاشتند و همه مي‌خوانديم: «مي‌خيم بريم قبله دعا/ شايد خدا رحمش بياد / يا الله يا الله بزن بزن بارون/ محض نجات اين بچه».

يا الله يا الله گويان از کوچه پس کوچه‌هاي محل گذشتيم از پشت خانه حاج صفر گچي‌زاده، از جلو خانه ابراهيم‌ گچي‌زاده (پدر دکتر مهرساي) ‌ و همه مي‌خوانديم و بعضي‌ها هم گريه مي‌کردند و التماس بارون مي‌کردند. از خونه حاج رضا زنگويي گذشتيم که پدر دکتر ضامن شد که تا پنجشنبه آينده باران مي‌بارد و هاسک از کول حمل‌کننده برداشته شد. همه با سلام و صلوات روانه خانه شديم...

‌عجيب اين‌که تا پنجشنبه باران باريد...

انتخاب هيات مديره کانون وکلاي دادگستري استان بوشهر

پيرو آگهي هيات نظارت بر هشتمين دوره انتخابات هيات مديره کانون وکلاي دادگستري استان بوشهر، انتخابات هشتمين دوره هيات مديره کانون وکلاي دادگستري استان بوشهر بصورت حضوري وبر خط برگزار شد. با اتمام مهلت راي‌گيري، نتايج آرا در سالن چوبک کانون وکلاي دادگستري استان بوشهر توسط دکتر بهرام فرهمند صابر رياست کانون وکلا و هيات نظارت به شرح ذيل اعلام شد: از مجموع 661 آراي ماخوذه نامزدهاي هيات مديره به ترتيب به عنوان اعضاي هيات مديره دوره هشتم انتخاب شدند: 

1- مهدي بنه گزي   با 542 راي

2- سيروس شهرياري با 392 راي

3- يلدا جهانفر با 332 راي

4- الهام بهياري با 328 راي

5- بابک شاياني با 325 راي

6- غلامحسين پاپري با 219 راي

7- عبدالرضا (اميد) جهان افروزيان با 215 راي

8- احمد رضا ونکي با 49 راي

از هشت نفر منتخب مجمع عمومي پنج نفر اول به عنوان اعضاي اصلي و نفرات ششم تا هشتم به عنوان اعضاي علي البدل هيات مديره کانون وکلاي دادگستري استان بوشهر مي باشند.

به گزارش روابط عمومي کانون وکلاي دادگستري استان بوشهر، در اين انتخابات بدون تمديد مهلت اخذ آرا، بالغ بر 88 درصد اعضاي مجمع عمومي کانون وکلاي دادگستري استان بوشهر با توجه به برگزاري به صورت بر خط و حضوري شرکت کردند که در صحنه انتخابات يک رکورد ويژه و کمتر دست يافتني است.

نام خلیج فارس با هيچ کشوري بجز سرزمين مادري آن ايران مشترک نيست. بايد به يادداشت کشورهاي حاشيه شاخاب پارس که امروز ديده مي‌شوند، پيشينه درازي ندارند.آن‌ها اين آبراه پارسي را به زبان انگليسي« گلف» مي‌نامند که شنونده سردرگم است که ورزش گلف مد نظر است يا «پرشيان گلف». البته تاريخ پيدايش همه اين کشورها را سالمندان و حتا ميانسالان بوشهري به خوبي به ياد مي‌آورند.

عالي بازدار: بازنشستگان آموزش و پرورش اين سرمايه‌هاي ارزشمند مملکت که جواني خود را در راه اعتلاي وطن و خدمت به فرزندان آن صرف نموده‌اند نيز نيازها و انتظاراتشان همچنان آزاردهنده است.کساني که در دوران ميانسالي و پيري، ناتواني و نيازمندي، بايد مورد حمايت هرچه بيشتر مسئولان باشند نيز حال خوشي ندارند‌. معلمان بازنشسته و مستمري‌بگيران حقوق و مطالباتي دارند که يا تاکنون پرداخت نگرديده يا به تعويق و تاخير...

  محله جبري  در جنوب چهار محل(بهبهاني،کوتي،شنبدي و دهدشتي) و جنوب گمرک شهر بوشهر که بيشترين مردمان اين منطقه از مهاجران بخش ساحلي(تنگستان) و اطراف استان ساکن شدند. پيشينه اين مردمان سختکوش دريا و دريانوردي (ناخدا، ملواني و کارگر بارانداز) بودند‌. اين محله نو پا در شهر بوشهر توانست مهد آموزش و پرورش  شود و بيشترين احداث  مدرسه را در خود جاي دهد (باقري، فردوسي، کورش کبير، مهرگان، مستوره کرد، دشتي، داريوش کبير و مصدق)...

نسیم خاطره: شروعي خوب، پاياني بد

نسیم جنوب، فرخ روزبهي: بالاخره شيراز و وضع بي مثالش و تحصيل در رشته کارشناسي بهداشت محيط  را رها کردم. عطايش را به لقايش بخشيدم و بال بال زنان  خودم را به عشقم بوشهر رساندم تا آموزگار نقاط دور استانم شوم؛ و حالا در روستاي «فقيه احمدان» بودم. در گرگ و ميش هوا، ماشينم را گوشه حياط  کدخدا پارک کردم. پياده که شدم کدخدا و عيالش را در مغازله اي دلچسب و چرب و چيلي با قليه ماهي و للک (گمنه) ديدم. سلام کردم، خيلي گرم و از صميم دل خوش آمد گفتند. کدخدا گفت: «بفرما آقاي روزبهي». گفتم: «نوش جانتان، مزاحم نمي‌شم، کلي کار دارم، شما بفرماييد».

از انبار بدون درب بين دو حياط که يک موتور برق و مقداري کاه و خرت و پرت‌هاي ديگر در آن بود به آن يکي حياط که اطاقم درآن قرار داشت و ماهي دويست تومان اجاره اش کرده بودم، رفتم.

خسته بودم، يکي از نان هاي خشکي را که از اولين نان ماشيني بزرگ باغ زهراگرفته بودم، نم آبي زدم و خوردم. تا موتور برق کدخدا روشن بود، چند ورقي کتاب خواندم و سپس خوابيدم. دو روز بعد دوستم سيدابراهيم هاشمي با وانت بار حسين خولو (تنها ماشين موجود در محل که اهالي را جابجا مي‌کرد و آن ها مدام مي پرسيدند، ماشين خولو حسين آندسن؟) از راه رسيد از آن پس زندگي و کار در کنار دوستم و صفاي اهالي و همکاران و به خصوص دانش‌آموزان ساده، صادق و دوست‌داشتني کلاس سوم ابتدايي که روز اول و طول سال را جذاب کردند، زيباتر شد. اما سال بعد (61) حکايت معلمي من به ناکامي کشيد!؟

(هفته نامه نسیم جنوب، سال بیست و هفتم، شماره 1080)

هلدينگ خليج فارس؛ نمادي از نابرابري و تمرکزگرايي

نسیم جنوب، وليد صفري

در دل پيچ و تاب‌هاي اقتصادي استان بوشهر، هلدينگ خليج فارس به عنوان يک بازيگر کليدي در عرصه توسعه منطقه‌اي نقش‌آفريني مي‌کند. اما اين روزها، شاهد خروج سرمايه‌هاي کلان از استان بوشهر به سمت پايتخت هستيم، موضوعي که نه تنها بر اقتصاد استان بلکه بر جايگاه ورزشي آن نيز تأثيرگذار است. هلدينگ خليج‌فارس، که بايد محرک توسعه و پيشرفت باشد، اکنون به نمادي از نابرابري و تمرکزگرايي تبديل شده است.

خروج سرمايه‌ها از استان بوشهر، نه تنها فرصت‌هاي شغلي را کاهش مي‌دهد بلکه بر کيفيت زندگي مردم نيز اثر مي‌گذارد. اين مهاجرت مالي، نشان‌دهنده عدم اعتماد به ظرفيت‌هاي بومي و نيز نشانه‌اي از بي‌توجهي مديران ارشد استان است. مسئولان استاني، که بايد پاسدار منافع مردم و توسعه پايدار باشند، در برابر اين موج خروج سرمايه‌ها سکوت اختيار کرده‌اند. اين بي‌توجهي، نه تنها آينده اقتصادي استان را به خطر مي‌اندازد بلکه بر روحيه و انگيزه جوانان تأثير منفي مي‌گذارد. ورزش، که مي‌تواند به عنوان يک ابزار توسعه و همبستگي ملي عمل کند، در اين ميان قرباني شده و از اولويت‌هاي استان خارج شده است.

هلدينگ خليج فارس و مسئولان استاني بايد به ياد داشته باشند که توسعه پايدار تنها با توجه به تمامي ابعاد اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي ميسر است. خروج سرمايه‌ها و بي‌توجهي به ورزش، نه تنها ميراثي نامطلوب براي نسل‌هاي آينده به جا مي‌گذارد بلکه بر توانايي استان در جذب سرمايه‌گذاري‌هاي جديد نيز تأثير منفي مي‌گذارد. اکنون زمان آن رسيده است که مسئولان با برنامه‌ريزي دقيق و توجه به نيازهاي واقعي مردم، گام‌هاي محکمي در جهت اصلاح اين روند بردارند.

ابهام در پاداش‌ها و پرداختي‌هاي نامتعارف در دانشگاه خليج فارس بوشهر

نسیم جنوب: چند روزي هست که بحث پاداش‌ها و پرداختي‌هاي نامتعارف و خارج از روال در اواخر سال 1402 در دانشگاه مادر استان بوشهر يعني دانشگاه خليج فارس بر سر زبان ها هست و اسناد آن‌ها در فضاي مجازي منتشر و در بين کارکنان و اعضاي هيات علمي دانشگاه رد و بدل مي‌گردد. فارغ از قانوني يا غيرقانوني بودن اين پرداخت‌هاي کلان، اين موضوع حداقل به عنوان يک بي‌عدالتي در پرداخت پاداش در بين مجموعه دانشگاه تلقي مي‌گردد.  دانشگاه همواره به عنوان يک جامعه نخبگاني و روشنفکر در جامعه ديده مي‌شود که نه تنها خود الگوي مناسب براي اخلاق مداري و پاک دستي هست بلکه مي‌تواند به اين رويه درست و اخلاقي در جامعه جهت نيز بدهد. از اين رو شايسته هست که مديران دانشگاه خليج فارس به جهت حفظ صيانت از جايگاه علم و مقام و منزلت عالمان در جامعه، نسبت به اين مباحث و اسناد منتشره با واکنش مناسب و بجا، شفاف‌سازي نمايند و اعتماد عمومي جامعه را بيش از پيش نسبت به دانشگاه تقويت نمايند.

نسیم خاطره: لبخند و مهرباني مردم روستا

نسیم جنوب، فريبا درويشي: سال 1367 بود که اولين روز کاري من در مهرماه شروع شد. استرس و نگراني با هم عجين شده بودند و مرا نگران مي کرد. محل کار من روستاي نزديک بوشهر بنام «پهلوان کشي» بود. اين روستا از لحاظ جاده و آب و برق ضعيف بود مردمان مهرباني داشت که به معلم خيلي احترام مي گذاشتند. من هر روز صبح ساعت 7 بايد فلکه امام مي ايستادم تا سرويس ميني‌بوس بيايد. من نفر آخر بودم، وقتي من سوار مي‌شدم ميني‌بوس پر بود، من در کنار همکارم بنام خانم پورصباغ مي‌نشستم، خانم بسيار متين و آرومي بود، منم آروم بودم و توي ميني‌بوس فقط شنونده بودم. يکي از همکاران بسيار خانم شوخ‌طبع و خوش‌مشربي، تمام راه شوخي مي‌کرد و باعث خوشي دوستان مي‌شد.  من يک‌سال در آن روستا بودم ولي خاطرات زيادي با مردم مهربون اونجا دارم. وقتي تعطيل مي‌شديم بعضي از خانواده‌ها من را به ناهار دعوت مي‌کردند، يا سبزي و چيزهايي ديگر به من تعارف مي‌کردند، مي خواستند محبت خودشان را به نشان دهند، مشکلات خودشان را با من مطرح مي کردند و من سعي مي‌کردم به آن‌ها کمک کنم. وقتي از ميني‌بوس پياده مي‌شدم، نيم ساعتي مي‌رفتم تا به کلاس برسم، وارد روستا که مي‌شدم تا نزديک زانو خاک بود. وقتي توي کلاس بودم حس خوبي داشتم و خوشحال بودم در کنارشان هستم، روستا سرسبز و زيبا بود. بر خلاف استرس و نگراني که روز اول داشتم، لبخند و مهرباني مردم روستا باعث شد من بتونم به راحتي به کارم ادامه بدهم.

(هفته نامه نسیم جنوب، سال بیست و هفتم، شماره 1080)

وقتي به پهنه نيلگون خليج فارس و غروب رويايي‌اش نگاه مي‌کنم احساس غرور مي‌کنم، وقتي به حرکت کشتي‌ها و لنج ها مي‌نگرم احساس اميد، وقتي مي‌بينم که ميليون‌ها نفر از هم وطنان‌مان از راه‌هاي بسيار دور براي بازديد به سواحل جنوب مي‌‌آيند و با نگاه به آن احساس آرامش مي‌کنند، آدم احساس مي‌کند که خداوند چه نعمت بزرگي به ما داده که بعضاً قدر آن را نمي‌دانيم...

چرا مقاومت در برابر کنسرت موسيقي در بوشهر؟

نسیم جنوب، مهسا متقي

سخت‌گيري در مسير اجرا گروه‌هاي موسيقي درد بزرگي است و چرا نبايد از هنرمندان عرصه موسيقي حمايت شود؟

چرا جاهايي که به گفته خود مسئولان متعلق به هنرمندان است همکاري شايسته‌اي با هنرمندان ندارند؟!

با تکرار چنين رويه‌هاي دست و پاگيري شايد هيچگاه حاضر به اجرا در بوشهر نباشيم با اين وجود اميد است که همکاري شايسته و زيبنده‌اي با گروه‌هاي موسيقي شود.

در برگزاري کوچه فستيوال نيز عوامل برگزار متحمل تلاش و زحمات فراواني شدند که اميد داريم در سايه همکاري بيشتر مسئولان فرهنگ و هنر از بار سختي و مشقت‌هاي عوامل برگزاري کاسته شود.

بازتاب رويداد کوچه فستيوال براي بوشهر و به ويژه بخش فرهنگي گردشگري بسيار بالا بوده و اکنون بوشهر به جايگاه قابل توجهي در حوزه گردشگري رسيده است.

اميدوارم کوچه فستيوال در کنار مردم و به کمک مسئولان برگزار شود چرا که با همدلي و همکاري براي برگزاري اين رويداد اتفاقات خوبي براي بوشهر رقم مي‌خورد.